De ruisende zee

De zee. Wat vind ik dat toch prachtig! We wandelden vandaag door de bossen met uitzicht op zee. Bossen vol met pijnbomen, ofwel paraplu-dennen. We starten bij Barbate, een vissersdorpje aan de oceaan. Hoewel er in het begin een paar regendruppels vielen, was het al snel helder en konden we Marokko zien liggen, zo'n 44 km verderop.
Prachtige vergezichten, het ruisen van de zee, de geur van het bos. En onderweg zagen we indrukwekkende kliffen. Ik kan dan wel foto's blijven maken, zo mooi. De zon deed vandaag ook goed haar best, ik ben een beetje bijgekleurd.
De gids, Tony, vertelt onderweg o.a. over de natuur om ons heen. Zo noemde hij iets een eikenboom, een soort die klein blijft, wat er toch echt uitzag als hulst.... Maar verdraaid, er zaten echt eikels aan de struik. Tony weet echt veel. De bloemenpracht is in de dorpen in grote getale aanwezig. Planten die wij thuis in potten kopen, bloeien hier als enorme struiken. Tegen het wit van de muren staan die gekleurde bloemen echt heel mooi.
Vanuit het hotel krijgen we steeds een picknick mee. Die eten we vandaag op bij een toren in het bos met een prachtig uitzicht over de oceaan.
We liepen door naar de vuurtoren bij Travalgar, het laatste stuk over het mulle strand, dat was zwaar. We zoeken nog een cache, maar vinden het niet. Leuk dat er mensen meezoeken!
Daar werden we na ca. 13 km weer opgehaald door de bus. De bus bracht ons naar het dorpje Vejer de la Frontera. Een typisch wit dorpje in deze streek, die ooit is uitgeroepen tot een van de mooiste plaatsen van Spanje. Daar hebben we rondgewandeld, o.a. langs een paar mooie patio's. En we zien sinaasappelbomen. Maar deze zijn zuur, dat kun je zien aan het blad.
De dag is vandaag omgevlogen. Morgen gaan we vroeg op pad. Vandaag konden we uitslapen, omdat het eerst nog slecht weer was.
Vanaf vanmiddag wordt het alleen maar warmer. Daarvoor ben ik op vakantie! Zon, warmte, natuur, gezelligheid!