Goed geslapen en lekker ontbeten. Klaar voor een nieuwe dag. We vervolgen vandaag de route op de plek waar we gisteren geëindigd zijn. Omdat er maar 8 mensen in een busje kunnen en we maar één bus hebben, splitsen we de groep in tweeën. Het landschap is vandaag heel anders. We lopen over vlonders door de Cartierhei, door het bos en door coulisselandschap. We komen langs een groot meer waar een enorm grote kolonie meeuwen aan het nestelen is. Wat een herrie maken die beesten, ze overstemmen het geruis van het verkeer op de achtergrond. In Witrijt, halverwege de wandeling, treffen we de rest van de groep weer bij de lunchpauze. De groep is uitgebreid. De voorste groep heeft onderweg een vrouw ontmoet die op eigen gelegenheid de wandeling loopt die wij deze dagen ook lopen. Stoer van haar!

En dan, na de lunch, gaan we op naar België! Nog 1 km, 500 meter, 200 meter. Ja! Daar staat een bordje! Wat staat er op? 'Grensweg'..... Dat is nou balen, ben je op zoek naar de grens...

En nog geen 10 meter verderop zien we dan eindelijk de eerste sticker van dè Camino! De St. Jacobsschelp. Dat moet uiteraard op de foto. Die Belgen hebben het toch maar mooi goed voor elkaar.
En dan op naar Postel. Het eerste dorp in België over de grens, ons einddoel van vandaag. Om precies te zijn is de abdij van Postel het einddoel van vandaag. Als we daar aankomen, na een wandeling van zo'n 18,5 km, gaan we eerst wat drinken op een terras. Maar daar heb ik natuurlijk helemaal geen geduld voor. Dus samen met de pelgrim die we onderweg ontmoet hebben en die zich bij ons aangesloten heeft, loop ik door naar de abdij. Zij om zich te melden voor de overnachting, ik om een stempel te vragen, dè stempel. We zien eerst niemand, maar dan komt er iemand uit de kruidentuin. Of we over een half uur terug willen komen. Toch maar eerst wat drinken dan. Ik ben de enige in de groep met een pelgrimspaspoort. De meesten vinden het gewoon een mooie wandelvakantie, een enkeling denkt ook na over Santiago.

En ja hoor, een half uur later komt een vriendelijke monnik me al ontvangen bij de deur van de abdij. Hij geeft me een hand, vraagt waar ik vandaan kom, waar ik heen ga. En dan krijg ik mijn eerste stempel in mijn pelgrimspaspoort. Wauw! Dat is echt wel even een momentje voor me merk ik. Blij loop ik naar de kerk waar ik een kaarsje aansteek. We kijken rond in de kerk. Het is er vrij sober. Wel mooie glas-in-lood ramen, maar verder weinig opsmuk.
We lopen en kijken nog wat rond op het terrein, in het vvv-winkeltje, in de abdijwinkel. En dan is het tijd om weer terug te gaan naar het hotel. Nu mèt stempel in mijn paspoort!