Het bos bij Lloret de Mar

Vandaag was een leuke vakantiedag.
Vanmorgen heb ik mij verwonderd over het ontbijt-buffet in het hotel. Een Engels ontbijt ken ik wel en is soms ook best lekker, maar aan friet moet ik ‘s ochtends om 8 uur toch echt niet denken. Heb er een foto van gemaakt. Ik mis mijn volkoren boterhammen wel een beetje (Nederlander!), maar gelukkig hebben ze wel bruin brood.
Vanmorgen stond -zoals je verwacht bij een wandelvakantie- een wandeling op het programma. We gingen niet zoals ik gister schreef naar Blanes, dat had ik verkeerd onthouden, maar we bleven in de omgeving van Lloret. Al na een kwartier lopen lieten we de bebouwde kom van Lloret de Mar achter ons liggen en gingen we het bos in. Geen mooie bospaadjes zoals ik in Nederland gewend ben, maar de paden waren uitgesleten door de regen die naar beneden loopt. Een leuke tocht, beetje berggeit spelen soms, soms heel modderig, mooie natuur om ons heen, mooie vergezichten. We hebben 14,3 km gelopen. Iedereen loopt zo’n beetje hetzelfde tempo, heel hard kun je trouwens sowieso niet op de smalle bospaadjes. Halverwege waren we bij een voormalig klooster, Sant Pere del Bosc, daar hadden we een koffie/thee stop en uiteraard plaspauze.
Voor de lunch waren we weer in het hotel. Nee, ook nu geen volkoren boterhammen met kaas, maar warm eten. En weer zo’n geweldig toetjesbuffet. Ik had gehoopt om na deze week actief bezig te zijn weer een kilo kwijt te zijn, maar ja, zo’n toetjesbuffet daar loop je uiteraard niet aan voorbij...
Het is vandaag een stuk beter weer dan gister, dus met een klein clubje zijn we vervolgend naar het strand gegaan. Het strand bestaat hier niet uit zand, maar uit heel kleine steentjes. Dat doet best zeer aan de voeten. Brrr, wat is het water koud, pootje baden was genoeg afkoeling. En dan lekker op een handdoek in de zon liggen. Heerlijk!
Terug in het hotel neem ik nog een lekker bad (wat is dat toch lekker!), voor we aan tafel gaan. Weer warm eten én een toetjesbuffet met Maria-kaakjes.

Ik ging met een verkouden kop op vakantie. Gelukkig heeft de verkoudheid zich niet omgezet in griep, maar ik raak wel steeds meer mijn stem kwijt. Hoop dat een nachtje slapen me goed doet, anders moet ik morgen maar kiezen voor meditatief wandelen.

Slaap lekker!