Wat bouwden ze vroeger mooie dingen!

Ik heb vannacht geslapen als roos. Wel een korte nacht. Maar voor de meesten was de nacht nog veel korter. Vanmorgen om kwart over 4 begon namelijk de oproep vanuit de moskee. Echt helemaal niets van gehoord.
Na het ontbijt, een buffet, stappen we de bus in. Onze eerste stop is bij het oude amfitheater, wat nog in behoorlijk goede staat is. Wat konden ze dat vroeger goed bouwen!
Na het theater gaan we naar een moskee. De vrouwen moeten een lang gewaad aan met muts. Verder moet iedereen de schoenen uit.

Ghaleb (onze lokale gids) is een liberale moslim. Hij vertelt op een prettige manier over de islam en de koran. Hij is bijvoorbeeld blij dat je tegenwoordig een opleiding gevolgd moet hebben om imam te mogen worden, zodat er geen dingen die niet kloppen worden verkondigd. 'God is liefde en Hij vergeeft veel.' Ghaleb kent veel verhalen uit de Bijbel en dat is enorm interessant, want we lopen hier midden tussen de Bijbelverhalen.

Na de moskee rijden we naar de Citadel. Daar bekijken we de oude opgravingen in Amman met op achtergrond de nieuwe stad met hoge flats.

Verder gaat de reis. We gaan lunchen. Een uitgebreid buffet, met rijst, pasta, kip, komkommer, tomaat, lekkere toetjes en nog meer, maar dat ken ik niet en wat de boer(in) niet kent...

Met een goed gevulde maag, reizen we door naar Jerash. Bij Jerash zijn heel veel goed geconserveerde opgravingen te zien. Tempels, een fontein, een lange straat waar winkeltjes geweest zouden zijn. Er is nog veel te graven. Zo zagen we pilaren die slechts twee meter boven de grond uitstaken, de rest zit er nog onder.

Op de terugweg rijden we langs een mooi vergezicht op de rivier de Jabbok. De plek waar volgens het verhaal Jacob werd geslagen op heup en daarna mank liep.

Op tijd zijn we weer in het hotel. We zijn moe van twee drukke dagen en de vele indrukken.
We eten ons diner in het hotel en gaan daarna allemaal al snel naar bed. Morgen gaat om half 6 (!) de wekker.
Welterusten.