Afwachten in Munchen met schnitzel en friet

Geland of gestrand?

Door: Jolanda

05 Oktober 2010 | Jordanië, Amman

Het is niet te geloven en al helemaal niet te beschrijven: onze reis dreigde bijna weer niet door te gaan. Met een volle dag vertraging zijn we nu dan eindelijk wel in de buurt van onze bestemming Israël. Op het moment dat ik dit schrijf (22.45 uur) zitten we in het vliegtuig op weg naar Amman, de hoofdstad van Jordanië.

Er is een boel gebeurd vandaag. Ik zal proberen het in chronologische volgorde op te schrijven.
Om kwart voor 3 maandagmorgen (‘s nachts dus) stonden we met z’n allen bij de Ontmoetingskerk. De bus was op tijd en het was rustig op de weg, dus we waren mooi op tijd op Schiphol, het was net half 5 geweest, thuis lag iedereen vast nog te slapen.
En toen begon het wachten. “Wachten” zou vandaag een veel-voorkomende bezigheid worden, maar dat wisten we toen gelukkig nog niet.
Ons vliegtuig naar München zou om 10 over 7 vertrekken en dan zouden we in München overstappen op onze vlucht naar Tel Aviv. ‘Zou’, want het vertrek werd uitgesteld vanwege slecht weer in München. Even na half 8 mochten we eindelijk het vliegtuig in, maar toen we allemaal zaten, werd omgeroepen dat we pas over 20 minuten konden vertrekken. We hadden slechts een uur overstaptijd in München, dus de spanning steeg.
Vliegend boven München zagen we een dik wolkendek; inderdaad slecht weer. We mochten nog niet landen, dus vlogen we wat rondjes in de lucht. En ja hoor, eindelijk, het vliegtuig dook het wolkendek in. Maar dat duurde niet lang. Het vliegtuig ging plots weer vaart maken en we gingen weer omhoog, we maakten een doorstart. De captain nam het woord en zei dat de hoogtemeter stuk was, dat we daardoor niet konden landen in dichte mist en dat we door zouden vliegen naar een vliegveld waar het helder weer was. Dat werd vliegveld Nurnberg. Op de landingsbaan stonden de hulpdiensten met zwaailichten op ons te wachten, dat was toch best even schrikken, maar gelukkig bleek al snel dat er iemand in het vliegtuig dat naast ons stond onwel was geworden. Vanaf Nurnberg zijn we met taxi-busjes naar vliegveld München gebracht, een afstand van 170 km, met Duitse snelheid over de autobahn.
Maar ja, in München was ons aansluitende vliegtuig van half 10 natuurlijk al lang weg. Het was inmiddels al bijna half 1 (‘s middags).
Henk, Jan en Theo gingen in overleg met de luchtvaartmaatschappij Lufthansa en met de reisorganisatie Drietour. Hoe nu verder? Ondertussen kregen we een tegoedbon van 10 euro waarmee we konden lunchen. En dat werd een Duitse lunch: schnitzel met friet, het smaakte goed.
Na het eten gingen we.... wachten! Met het eten nog tussen de kiezen gingen Henk, Jan en Theo weer vol goede moed overleggen of er duidelijkheid was over het vervolg van onze reis. Het was inmiddels half 5 toen we moesten verzamelen: er stond een vliegtuig voor ons klaar.... maar het was niemand duidelijkheid waar die nou precies heen zou gaan..... naar Amsterdam... of naar Amman..., ach klein detail. Maar wat bleek: we gingen vliegen naar Frankfurt, ons derde vliegveld in Duitsland van die dag. En toen was het duidelijk: van Frankfurt zouden we verder gaan naar Amman, daar overnachten we en dan vliegen we dinsdagmiddag van Amman naar Tel Aviv en gaan dan naar ons hotel in Jeruzalem. We slaan dus een dag van het programma over, ruim 24 uur vertraging, helaas geen bezoek aan de Dode Zee :-(.

We zijn allemaal bekaf. Wat wil je, als je al 16 uur van huis bent en dan op het vliegveld van Frankfurt zit, slechts ca. 400 km van huis. Hopelijk hebben we straks een fijn hotel, kunnen we goed slapen en kan ik dit artikel op de site zetten, zodat iedereen thuis op de hoogte is. Onze koffers gaan overigens wel door naar Tel Aviv, die krijgen we niet in Amman, dus we moeten het tot dinsdagavond doen met onze handbagage.

Dit was alleen nog maar Dag 1. We hebben helemaal niets bijzonders gezien, maar al enorm veel te vertellen! Dat belooft wat voor de nog komende 10 dagen!

Bovenstaand stuk schreef ik vanavond in het vliegtuig. Inmiddels zijn we in het hotel. Het is kwart voor 3 Nederlandse tijd, hier in Jordanië is het een uur later.
Wat een dag!

05 Oktober 2010 - 07:28

Herman Rijnbergen:

Erger kon het eigenlijk niet zijn.Hopelijk gaat de rest volgens de plannig.Ik wens jullie sterkte ,maar vooral nog heel fijne dagen.groeten voor allen

05 Oktober 2010 - 07:32

Ria En Jan:

Hopelijk zijn jullie nu onderweg naar Israël, daar ging de reis toch naar toe? Wat een pech weer en inderdaad wat zullen jullie moe zijn geweest van de spanning, het vroege opstaan, niet weten waar je 's avonds terechtkomt. Maar nu de komende dagen genieten allemaal!!! Heel veel plezier en mooi weer toegewenst en nu verder zonder problemen hopelijk. Groetjes vanuit Dieren.

05 Oktober 2010 - 07:45

Elise:

Ongelofelijk, wat een verhaal! En eigenlijk een verhaal waar jullie niet op zaten te wachten. Hopelijk kunnen jullie in Jeruzalem snel acclimatiseren en omschakelen zodat jullie minder last hebben van de dag die je kwijt bent.
Ondanks jullie pech-verhaal merk ik dat het wel erg leuk is om mee te lezen! Goeie reis verder en groeten!

05 Oktober 2010 - 08:05

Henk En Toos:

Meiden! Wat een pech! Maar wij zijn ervan overtuigd dat de rest van de vakantie fantastisch wordt! Geniet met volle teugen en uitrusten komt thuis wel weer!

05 Oktober 2010 - 08:53

Marieke:

Nou, wat je zegt, Wat een dag. Pech achtervolgt jullie wel zeg. Hopen dat jullie nu je portie pech hebben gehad en dat jullie vanaf nu gewoon kunnen gaan genieten! Jammer dat jullie de dode zee hebben moeten missen nu, maar ach, een echte Duitse lunch met schnitzel is ook wel weer wat anders dan jullie hadden verwacht.
Nu op naar Israël! Ik ben benieuwd naar de avonturen die jullie daar gaan meemaken.
Groetjes vanuit Doesburg!

05 Oktober 2010 - 09:04

Nettie Roozen :

We leven mee
en zijn in gedachten bij jullie

Houd je haaks Jolanda!!
Je kunt het!

05 Oktober 2010 - 09:21

Rianne Toussaint:

Tjeetje wat een verhaal! Als alle mindere omstandigheden in het begin van jullie reis zit dan belooft het een TOPREIS te worden!
Rianne (groetjes en kus aan Sara)

05 Oktober 2010 - 10:58

Adrie En Sarel:

Jammer toch,
Maar laat de moet niet zakken het kan alleen maar beter worden, geniet er toch maar goed van.

05 Oktober 2010 - 11:27

Zwanet:

Ik kreeg om 3 uur ,s nachts een sms van Jan ,dat hij toen naar bed ging.Dacht ik nog,"dat is ook lekker op tijd"niet wetende wat jullie allemaal is overkomen.
Het is toch allemaal wel erg bizar om voor de 2e keer te maken te krijgen met wat het weer allemaal kan doen.
Ik wens jullie als groep heel veel sterkte en nog een mooie en boeiende tijd in Israel!!!!!!!!!!

05 Oktober 2010 - 11:54

Henny Bosveld:

Hallo allemaal, wat een verhaal van de eerste dag.Laten we maar blij zijn dat er verder geen ongelukken zijn gebeurd met dat slechte weer.Hopelijk gaat alles nu wel goed verder. Groetjes Henny

05 Oktober 2010 - 12:19

Kees En Hilde:

Van de andere kant van de wereld (Kuala Lumpur)leven we mee met jullie en jullie reiservaringen. We hopen dat het ondanks de moeizame start, toch een goede reis zal worden.En ach...wat heb je nou aan een 'dode' zee?

05 Oktober 2010 - 12:57

Agnes VdB:

wat een gedoe allemaal! ik hoop dat de rest van de reis beter gaat. groeten Agnes

05 Oktober 2010 - 15:25

Ida Hoving-Minkman:

Beste Israelgangers !

Wat een pech voor jullie, wel reiservaringen ...,maar die hadden jullie liever niet gehad stel ik me voor .Nu ik dit schrijf, is het bijna half 6 dinsdagmiddag en hoop ik dat jullie nu echt in Israel zijn en ( bijna ) onderweg naar jullie hotel in Jeruzalem.Vanuit Heemskerk duimen we voor een verder voorspoedig verloop van de reis. En probeer dan toch te genieten en de nare start
achter je te laten.
Wel mooi om zo snel alles te kunnen volgen.
groet voor jullie allen en in het bijzonder voor Henk en Lous.

05 Oktober 2010 - 15:32

Jantien:

Via sms had ik van Ab en Corrie grofweg al iets over de vertraging en ellende vernomen. Je verslag maakt het allemaal een stuk duidelijker! Hopelijk zijn jullie nu zo'n beetje gearriveerd en kan de vakantie beginnen.

Hartelijke groeten, ook aan Ab en Corrie.

Jantien